ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Όσο εξελίσσονται οι κοινωνίες, τόσο αυξάνονται και τα κοινωνικά προβλήματα που προκύπτουν, λόγω αυτής της εξέλιξης. Και ανάλογα με την εποχή υιοθετούν τα χαρακτηριστικά που φέρει η εκάστοτε εποχή. Η σειρά «Εφηβεία» ή “Adolescence” αναφέρεται ακριβώς σε αυτό. Αναφέρεται σε μια ιστορία κακοποιητική, που πραγματεύεται τόσο μια ποινικά εγκληματική πράξη όπως η δολοφονία, όσο και μία κοινωνική κακοποίηση όπως είναι το bullying και ότι αυτά τα δύο είτε συμπλέουν είτε είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος.
ΔΙΑΡΘΡΩΣΗ ΠΡΩΤΩΝ ΔΥΟ ΕΠΕΙΣΟΔΙΩΝ
Η σειρά έχει έκταση 4 επεισοδίων, όλα κοντά στη 1 ώρα που σε καθηλώνουν. Το πρώτο επεισόδιο βλέπουμε η σειρά να ξεκινά με μια δυνατή εισαγωγή, ένα intro, που είναι πολύ επιβλητικό. Μας δείχνει την αστυνομία που μπαίνει στο σπίτι των Μίλερ και συλλαμβάνει το μικρό γιο της οικογένειας, τον Τζέιμι. Η σειρά είναι ένα μονοπλάνο το οποίο είναι πάντα ένα στοίχημα για τον εκάστοτε σκηνοθέτη και μας παρουσιάζει όλα όσα γίνονται από τη σύλληψη μέχρι τον ορισμό του πατέρα του Έντι ως ενήλικας συνοδός και την προσπάθεια κατανόησης της όλης κατάστασης από τον πατέρα του με τη βοήθεια του δικηγόρου που ορίζεται από την Πολιτεία. Το δεύτερο επεισόδιο μας δείχνει τον αστυνόμο που κάνει την έρευνα να πηγαίνει στο σχολείο για να βρει το όπλο με το οποίο έγινε ο φόνος της κοπέλας και που κατηγορείται ο Τζέιμι. Ο αστυνόμος συνειδητοποιεί ότι πολλά πράγματα έχουν αλλάξει από όταν ο ίδιος ήταν παιδί και συνειδητοποιεί τη δυσκολία του να μεγαλώνεις παιδιά στη σημερινή εποχή. Άλλωστε, ο ίδιος έχει στο ίδιο σχολείο που πηγαίνει ο Τζέιμι τον γιο του και έχει την ανησυχία που έχουν όλοι οι γονείς. Η παρηγοριά του είναι πως ο γιος του του εξηγεί τη σημασία των emoji στο χώρο των μέσων κοινωνικής δικτύωσης και τελικά πως η δολοφονηθείσα κοπέλα ασκούσε συστηματικό bullying διαδικτυακά στον Τζέιμι.
ΔΟΜΗ ΤΡΙΤΟΥ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟΥ
Το τρίτο επεισόδιο κυριαρχείται από τη συζήτηση του Τζέιμι με την παιδοψυχολόγο, που ορίζει το κράτος, για να κάνει μια αντικειμενική και άρτια επιστημονική έκθεση για τη ψυχολογική και την ψυχική κατάσταση του Τζέιμι. Σε αυτό το επεισόδιο βλέπουμε τους δύο να δίνουν ρέστα υποκριτικά, μέσα από τους διαλόγους που γίνονται και τις εκάστοτε ψυχολογικές μεταπτώσεις του έφηβου. Η γρήγορη παράθεση ερωτήσεων και το πινγκ-πονγκ των ερωτήσεων-απαντήσεων και από τους δύο, τους οδηγεί σε ψυχολογικά πλαίσια εναλλαγών και εκρήξεων που δοκιμάζουν και τους δύο. Παρατηρούμε έντονα πως ο Τζέιμι έχει στιγμές εκρήξεων, λόγω της απογύμνωσης των επιχειρημάτων από την παιδοψυχολόγο, η οποία του δείχνει πως τελικά κρύβει ένα μισογύνη και άκρως επιθετικό άτομο που ακόμα και ο ίδιος δεν γνώριζε πως είχε. Ακόμα, η παιδοψυχολόγος έρχεται αντιμέτωπη με τον ίδιο της τον εαυτό, όπου ο φόβος στα μάτια της ζωγραφίζεται καθαρά στο βλέμμα της σε κάθε ξέσπασμα του Τζέιμι. Και αυτό είναι ένα μείγμα φόβου και αιφνιδιασμού που πετυχαίνει η παιδοψυχολόγος με τις υποκριτικές ικανότητές της. Η σκηνή που αποχωρεί προβληματισμένη-φοβισμένη-αιφνιδιασμένη με τον Τζέιμι να φωνάζει και να κοπανά τοίχους είναι από τις πιο δυνατές του τρίτου επεισοδίου.
ΤΟ ΣΤΟΡΙ ΤΟΥ ΤΕΤΑΡΤΟΥ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟΥ
Το τέταρτο και τελευταίο επεισόδιο ίσως είναι και το πιο δυνατό. Από κοινωνικής και κοινωνιολογικής πλευράς διότι ασχολείται με έναν θεσμό που ανήκει στον πρωτογενή τομέα κοινωνικοποίησης και είναι ο θεσμός της οικογένειας. Το επεισόδιο αυτό δείχνει την οικογένεια του Τζέιμι σε ένα πλαίσιο καθημερινότητας και πως μπορεί η οικογένεια να ανταπεξέλθει στη ρουτίνα, γνωρίζοντας πως η κοινωνία τους αντιμετωπίζει ως τους γονείς ή την αδελφή του φονιά εφήβου. Τα γενέθλια του πατέρα του Τζέιμι δεν είναι αυτά που ήταν τα προηγούμενα χρόνια και η καχυποψία και ο κοινωνικός στιγματισμός ιδιαίτερα έντονος. Είμαστε 13 μήνες μετά τη σύλληψη και πλέον ο Τζέιμι παραδέχτηκε το έγκλημα που έκανε. Από τις δυνατές σκηνές του επεισοδίου αποτελεί το τηλεφώνημα του Τζέιμι στον πατέρα του, για να του ευχηθεί για τα γενέθλιά του και η ψυχολογική πίεση και η στενοχώρια της απουσίας του Τζέιμι από αυτή τη σημαντική μέρα για τον Έντι και την οικογένειά του, αποτυπώνεται εξαιρετικά υποκριτικά από τον Έντι.
ΓΕΝΙΚΗ ΚΡΙΤΙΚΗ ΣΤΗ ΣΕΙΡΑ
Η σειρά αυτή είναι μια «ωδή» στη σύγχρονη μάστιγα της εποχής, το bullying αλλά και την γενικότερη κακοποίηση, με κυριότερη την ψηφιακή κακοποίηση. Τα σύγχρονα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, τα social media, δεν είναι ο παράδεισος που όλοι πιστεύουν. Αντίθετα, η μη συνετή χρήση τους αλλά και η συστηματική στα πλαίσια της εμμονικής χρήσης μπορεί να γίνει μια κόλαση από την οποία δύσκολα μπορείς να αποδράσεις. Αυτά τα σύγχρονα πλαίσια της μεταμοντέρνας εποχής οδηγούν στην δυσκολία κατανόησης των κινήτρων, πίσω από πράξεις που αγγίζουν τα όρια του ποινικού. Επιπρόσθετα, οι σημερινοί έφηβοι δεν θυμίζουν σίγουρα τους εφήβους της εποχής των πατεράδων και των παππούδων μας. Οι σημερινοί έφηβοι είναι περισσότερο ενήλικες, κάτι που δεν είναι πλέον φυσιολογικό. Η εύκολη πρόσβαση στη πληροφορία αλλά και στην εικόνα δίνει την αίσθηση της εξοικείωσης και της εύκολης κατάκτησης είτε αγαθών είτε υπηρεσιών είτε ανθρώπων. Και αυτό οδηγεί στη δυσκολία κατανόησης της κοινωνικής πραγματικότητας που φέρει η κατάσταση που έχει να διαχειριστεί.
ΕΠΙΛΟΓΟΣ ΚΑΙ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Μόλις δεις τη ταινία και την ολοκληρώσεις, νιώθεις περισσότερο προβληματισμένος παρά ανακουφισμένος. Όλοι όσοι έχουμε οικογένειες ή έχουμε φίλους και συγγενείς με οικογένειες, σίγουρα θα αντιμετωπίζουν τις δυσκολίες της εφηβείας αλλά και των συμπαρομαρτούντων της. Θέτει ζητήματα διαχείρισης της καθημερινότητας της εφηβείας αλλά και της οικογένειας που πρέπει να τα διαχειριστεί. Και το ακόμα πιο συγκλονιστικό είναι πως η σειρά αυτή στηρίζεται σε πραγματικά γεγονότα. Τα πρόσωπα υπήρξαν στην πραγματικότητα. Και δυστυχώς βλέπουμε πως υπάρχουν καθημερινά τέτοιες περιπτώσεις. Άλλωστε, η ειδησεογραφία γεμάτη από τέτοιες καταστάσεις. Οπότε, σπεύστε να τη δείτε και να την απολαύσετε στον απίστευτο βαθμό.
διαθέσιμη στο NETFLIX